หนังสือพระไตรปิฎกทุกแบบ

หนังสือพระไตรปิฎก 45 เล่ม
ภาษา ไทย ราคา 15,000.-

หนังสือพระไตรปิฎก 100 เล่ม ส.ธรรมภักดี
(ภาษาไทย) ราคา 18,000.-

อรรถกถาภาษาไทย (มจร)

หนังสือพระไตรปิฎก สยามรัฐภาษาไทย
ราคามูลนิธิ 15500 บาท

หนังสือพระไตรปิฎก 45 เล่ม
ภาษาบาลี อักษรไทย ราคา 13,000.-

หนังสือคัมภีร์วิสุทธิมรรค แปลไทย

แบบตู้พระไตรปิฎกทั้งหมด

ตู้พระไตรปิฎก 45 เล่ม
ไทย/บาลี/ส.ธรรมภักดี

ตู้พระไตรปิฎก 91 เล่ม ไทย

ตู้หนังสือ ทั่วไป

หีบบรรจุ พร้อมกับ
คัมภีร์ พระมาลัย (พระอภิธรรม) 5,000.-

05.ประโยชน์ของการหาฤกษ์

1.เพื่อ ช่วยตัดปัญหาความยุ่งยาก ในการตกลงกันไม่ได้
ว่าจำกำหนดเอาวันเวลาใดประกอบพิธีนั้น

2. เพื่อเป็นการกำหนดนัดญาติสนิทมิตรสหายทั้งหลาย
ให้มาร่วมงานอย่างพร้อมเพรียงกัน โดยไม่มีข้อต่อรองหรือขัดแย้ง

3.เพื่อเป็นการกำหนดนัดเชิงบังคับผู้ใหญ่ ให้มาร่วมงานตรงเวลา
โดยปราศจากข้อแม้แต่ประการใดๆทั้งสิ้น

4.เพื่อเป็นการรักาาน้ำใจของบุคคลผู้หวังดี ปรารถนาดีต่อเจ้าของงาน
ซึ่งยังไม่เข้าถึงหลักสัจจธรรมให้เกิดความสบายใจได้ว่า
งานนี้เขาได้หาฤกษ์งามยามดีมาแล้ว จึงไม่ต้องวิตกวังวลห่วงใยโดยประการใดๆ

5. เพื่อเป็นประดุจเกราะแก้วป้องกันตัวผู้จัดงาน ให้พ้นจากการ
ถูกตำหนดติเตียน เพราะความเสียหายใดๆ อันจะอาจจะเกิดขึ้นได้
ทั้งในระหว่างประกอบพิธีกรรม และหลังจากประกอบพิธีกรรมเสร็จไปแล้ว

โทษของการถือฤกษ์

1. บุคคลผู้ยึดมั่นเชื่อมั่นในเรื่องทางโลกมากเกินไป
จะทำอะไรจะต้องคอยหาฤกษ์อยู่เสมอ มัวแต่เฝ้ารอคอยเวลาฤกษ์อยู่นั่นเอง
เมื่อถึงคราวที่เหมาะที่ควรทำก็ไม่ทำเพราะยังไม่ได้ฤกษ์
เช่นนี้ ผลประโยชน์ที่ตนควรถึง ย่อมผ่านพ้นบุคคลนั้นไปอย่างน่าเสียดาย

2.เมื่อมีความจำเป็นจะต้องทำอะไร หรือจะต้องเดินทางไปใน
เวลาที่ตนรู้แน่อยู่แก่ใจว่าฤกษ์ไม่ดี ย่อมไม่มีความสบายใจ เฝ้าแต่ครุ่นคิด
ตำหนิตัวเองและแช่งด่าตัวเองอยู่ตลอดเวลา ผลที่สุดก็เกิดความเสียหาย
ขึ้นจนได้ เพราะใจตัวเองเฝ้าเรียกร้องถึงอยู่ตลอดเวลานั่นเอง

3. บุคคลผู้ถือฤกษ์จัด มัวแต่รอคอยฤกษ์ดีอยู่ มักจะทำอะไรไม่ทันเพื่อน

วิธีปฏิบัติเกี่ยวกับฤกษ์

1.ถ้าเป็นพิธีงานมงคลที่เกี่ยวเนื่องกับคนอื่น
โดยมีคนอื่นร่วมพิธีนั้นด้วยตั้งแต่ 2 คนขึ้นไป เช่นพิธีงานมงคลสมรส
หรือพิธีงานเกี่ยวกับส่วนรวม เช่นพิธีทำบุญขึ้นบ้านใหม่ ผู้จัดงาน
มีความจำเป็นต้องหาฤกษ์งามยามดี จะต้องถือฤกษ์เป็นสำคัญ ถ้าจขืนทำงาน
โดยไม่หาฤกษ์ ไม่ถือฤกษ์ ทำตามใจชอบของตัวแล้ว
หากเกิดความเสียหายอะไรขึ้น ผู้จัดงานนั่นแหละจะเสียคน

2. ถ้าเป็นงานส่วนตัวแล้ว ไม่เกี่ยวเนื่องกับคนอื่น ไม่ควรถือฤกษ์ทางโลก
แต่นิยมถือฤกษ์ทางธรรม คือนิยมถือฤกษ์ตามความสะดวกเป็นำสคัญ
สะดวกใจ สบายใจเมื่อใดทำเมื่อนั้น ไม่จำเป็นจะต้องมัวรอคอยฤกษ์ยามวันเวลา

3. การถือฤษ์ทางธรรมนั้น คือการพินิจพิจารณาตรวจดูความพร้อมอย่างรอบคอบ
ก่อนที่จะดำเนินการงานทุกอย่าง เมื่อได้พิจารณาตรวจดูด้วยจิตทุกทิศแล้ว
ไม่เห็นความขากตกบกพร่อง ไม่พบความเสียหายประการใดแล้ว
พึงแน่ใจว่า นั้นแหละคือฤกษ์งามยามดี สำหรับตัวเราแล้ว ซึ่งถูกต้องตามหลัก
คำสอนของพระพุทธศาสนาทุกประการ

4. สำหรับชาวพุทธทั้งหลายนิยมเป็นผู้หนักอยู่ในเหตุผล จะทำอะไรต้องทำอย่าง
มีเหตุผล นิยมใช้สติปัญญาพิจารณาว่า งานใดเกี่ยวเนื่องด้วยคนอื่น งานใดเป็น
เรือ่งส่วนตัว แล้วประพฤติปฏิบัติตามสมควรแก่เหตุผลโดยเหมาะสม

๕.เมื่อปฏิบัติได้เช่นนี้ ก็แน่ใจได้ว่าจะมีความเจริญรุ่งเรือง
โดยส่วนเดียว หาความเสื่อมเสียมิได้ และเป็นการปฏิบัติที่เหมาะสม
กับภาวะที่ตนเป็นชาวพุทธอย่าง แท้จริง